ابوذر از خوف پروردگار آنقدر گریه کرد که چشم درد گرفت. به او گفتند چرا به فکر چشمت نیستی؟ گفت دو چیز مرا از درد چشم غافل کرده است: الجنة‌ و النار یعنی آن چنان در این فکر هستم که بهشتی شوم که تمام توجهم مصروف می شود به این مسئله و درد چشم را فراموش می کنم.

اگر انسان اهل بهشت شود چه فوز عظیمی است. نعمتهای لایتناهی غیرقابل توصیفی که به مغز احدی خطور نکرده، شما ببینید الان که نشسته ایم می توانیم باغستانی صد در صد وسیع را در نظر بگیریم، درخت هایی تنومند و سربه فلک کشیده، آبشارهایی چنین و چنان، قدرت توهم  می تواند چنین چیزهایی را بسازد، این قدرت توهم که این قدر قوی است بهشت و نعمت هایش آن چنان است که به توهّم کسی نیامده، این نعمت های مادی و نیز رضوان من الله اکبر؛ آن عنایت های خاص،‌ خوشی های خاص که غیر از خوشی های جسمی است، به وصف نمی آید.

بهشت هم مرکز لذات مادی است و هم مرکز لذات معنوی، برخی افراد در این دنیا لذت های معنوی سراغشان می آید، لذت های معنوی قابل مقایسه با لذت های مادی نیست مثل لذت فهمیدن، آن چنان از این لذت می برد که گرسنه است تشنه است آب هم کنارش هست غذا هم هست چنان غرق آن لذت های معنوی می شود که غذا خوردنش یادش می رود، بعضی برایشان پیش آمده، گاهی در عالم خواب هم در یک فضای نورانی پر لذت معنوی قرار گرفته اند که اصلا قابل توصیف نیست.

حضرت امیرالمومنین(علیه السلام)  می فرمایند که: مَن اَحَبَّکَ نَهاکَ وَ مَن اَبغَضَکَ اَغراکَ: ای انسان ها دوست شما کسی است که شما را نهی می کند یعنی اگر از شما ضعفی سر بزند، دوست شما کسی است که ضعف شما را دوستانه به شما می گوید. دشمن تو کسی است که هرکاری که می کنی میگوید خوب است؛ یک معیار بسیار قوی برای اینکه انسان دوست حقیقی اش را از دشمن حقیقی تشخیص دهد.

حضرت زینب علیها سلام خطاب به یزید فرمودند: هرچه می خواهی زور بزن، سوگند به خدا نمی توانی که یاد ما را محو کنی ما باقی و نام تو نابود.. بعد از همه برنامه ها که در ارتباط با محو آثار عاشورا و محو شخصیت آقا امام حسین علیه السلام بوده، آن وقت بعد از همه این حرف ها با هیچ حسابی در نمی آید که مرد و زن و کوچک و بزرگ و کودک... با این پذیرایی های خودجوش مردم و جهات خورد و خوراک و این ها زائر امام حسین(علیه السلام) شوند. یکی می گفت که همین طور که می رفتم دیدم کسی طَبَق روی سرش است پر است از پول خرد و درشت و... که اگر کسی کم پول آورده پول بردارد. این ها مثل اینکه دوران سال زمینه سازی می کنند با خودشان که در اربعین آقا امام حسین(علیه السلام) خدمت کنند و عرض ادب، چه محبتی دارند نسبت به امام حسین علیه السلام.
حب الحسین علیه السلام، دلیل اینهمه شور حسینی در اربعین است. کسانی که به زیارت امام حسین علیه السلام می روند بدون هیچ چشم داشتی حتی اجر و ثواب هایی که برای زیارت گفته شده به زیارت می روند چون دوست دارند حضرت را. حب الحسین علیه السلام، حب الرسول الله(صلی الله علیه و آله)،حب الامیرالمومنین(علیه السلام)... عظمتی است که خدا عنایت کرده. آن وقت از مسلمان، غیرمسلمان و... از نقاط مختلف، دلها متوجه قبر امام حسین علیه السلام است. حسین علیه السلام کشتی نجات است و سفینة‌الحیاة. کشتی نجات از بقیه کشتی ها مجهزتر است. کشتی نجات خودش به سراغ غریق حرکت می کند، آقا به معنای واقع کشتی نجاتند.

منبع: سخنرانی حضرت آیت الله سیدان در جلسه هفتگی بیت ایشان - آبان 95