به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آیت الله سیدان، معظم له شب گذشته و در ادامه سلسله جلسات دینی که در منزل ایشان برگزار می شود به تبیین عبارت های «وَ تَحَرُّجاً عَنْ طَمَع یَعْمَلُ الاَعْمَالَ الصَّالِحَةَ وَ هُوَ عَلَى وَجَل. یُمْسِی وَ هَمُّهُ الشُّکْرُ، وَ یُصْبِحُ وَهَمُّهُ الذِّکْرُ» پرداختند.

ایشان با بیان این که بسیاری از گرفتاری های انسان نتیجه طمع اوست، ابراز کردند: انسان های متّقی همواره مراقبند که طمع بر آن ها حاکم نشود.

استاد برجسته حوزه علمیه خراسان افزودند: بسیار پیش می آید که افرادی زمینه معامله مشروعی را فراهم می آورند و با بهره گیری از طمع دیگران، اصل پول و سود آن ها را می دزدند.

آیت الله سیدان با اشاره به روایت «عزّ من قنع و ذلّ من طمع» عنوان کردند: طمع انسان را به مذلّت می افکند و محدود به مسائل مادی نیست بلکه در حوزه اجتماعی نیز هزار و یک گرفتاری برای انسان ها به وجود می آورد.

ایشان هم چنین روایت «ما هَدَمَ الدِّینَ مِثلُ البِدَعِ و لا أفسَدَ الرَّجُلَ مِثلُ الطَّمَعِ» (بحارالانوار/ ج78/ ص92) از امیرالمومنین(علیه السلام) را مطرح کرده و در مورد آن توضیح دادند: بدعت یعنی چیزی که از دین نیست را وارد دین کنند و اگر مردم احساس کردند چنین اتفاقی افتاده و کارشناسان دین آن را تأیید کرده اند، باید مطابق شرع به مقابله برخیزند.

استاد سطوح عالی حوزه علمیه خراسان فرمودند: مطابق روایات رسیده از معصومین(علیهم السلام) برای چشم روشنی، رسیدن به خیر دنیا و آخرت و بانشاط بودن در زندگی باید طمع خود را از آن چه که در دست دیگران است، قطع و به خداوندی که عجز ندارد، علمش بدون جهل و لطف و محبت و رحمتش بدون اندازه است، تکیه کنیم.

آیت الله سیدان افزودند: گاهی انسان های طمّاع را می بینیم که ظاهر زندگی آن ها بد نیست اما باطن زندگی آن ها بدبختی و بیچارگی است.

ایشان در بخش دیگری از سخنان خود اظهار کردند: انسان متّقی کارهای خوب را انجام می دهد اما همچنان قلبش حالت بیم دارد که مبادا کار را درست انجام نداده باشد و به آفتی گرفتار باشد.

استاد برجسته حوزه علمیه خراسان ادامه دادند: یکی از الطاف مهم خداوند به انسان این است که همواره خود را مقصر می بیند و دعایش «اللَّهُمَّ لَا تُخْرِجْنِی مِنَ التَّقْصِیرِ» است و این لطف بزرگ دو نتیجه در پی دارد؛ اول این که چنین فردی دچار عُجب نمی شود و دوم این که در مسیر بندگی توقف نمی کند و به صورت مداوم بهتر و بهتر می شود.

آیت الله سیدان در مورد عبارت «یُمْسِی وَ هَمُّهُ الشُّکْرُ، وَ یُصْبِحُ وَهَمُّهُ الذِّکْرُ» از خطبه متّقین عنوان کردند: لازمه شکر، ذکر و یاد نعمت های خداست و لازمه ذکر نیز معرفت است که حالت شکر را در انسان به وجود می آورد.

ایشان تأکید کردند: مهم ترین نعمت برای انسان، هدایت و اعتقادات صحیح است و اگر انسان به این نعمت بزرگ توجه داشته باشد، همواره شکرگزار خداوند خواهد بود.

استاد سطوح عالی حوزه علمیه خراسان افزودند: حالت شکر در انسان مهم تر از نعمتی است که خداوند مرحمت فرموده است چراکه نعمت ها موقتی هستند اما این حالت برای انسان برکات فراوانی را به ارمغان می آورد.

آیت الله سیدان با اشاره به آیه «وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکُمْ لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ وَ لَئِنْ کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِی لَشَدِیدٌ» (ابراهیم/ 7) فرمودند: در قرآن کریم خواست خداوند در استجابت دعا، رزق و روزی، مغفرت و پذیرش توبه شرط است اما شکر کردن بدون هیچ شرطی موجب زیاد شدن نعمت ها می شود.