به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آیت الله سیدان، معظم له در ادامه سلسله جلسات ماه مبارک رمضان که در منزل این عالم دینی برگزار می شود، با اشاره به روایت «منْ أَعْلَمَ اللَّهَ مَا لَمْ یَعْلَمْ اهْتَزَّ لَهُ عَرْشُه» (بحار الأنوار/ ج ‏75/ ص 266/ باب 23) از امام صادق(علیه السلام)، عنوان کردند: هر کس نسبت به آن چه خداوند نمی داند به او نسبت علم بدهد، عرش خدا را مضطرب و منقلب کرده است.

ایشان با بیان این که معنای ظاهری روایت سوال برانگیز و عجیب است، افزودند: چنین روایاتی وجوه مختلفی دارند که باید بر اساس آیات و سایر روایات استخراج و بهترین و مستدل ترین برداشت ها نیز مشخص شوند.

استاد برجسته حوزه علمیه خراسان در تبیین منظور روایت از «آن چیزهایی که خداوند نمی داند»، اظهار کردند: آن چه خداوند نمی داند، یعنی آن چه وجود خارجی ندارد و به دروغ می گوییم که «خدا می داند» و متأسفانه این اشکال در محاورات بسیاری از افراد وجود دارد و معمول است، مثل این که شخص می گوید «خدا می داند که کار شما را پیگیری کردم» در حالی که این کار را نکرده است.

آیت الله سیدان با اشاره به این که عبارت «لا یعلم» در مورد خداوند دو بار نیز در قرآن کریم آمده است، فرمودند: مطابق روایت وقتی شخص در مورد دروغ خود و آن چه که خلاف واقع است به خداوند نسبت علم و دانستن می دهد، خداوند چیزی شبیه این مضمون که «چیزی کوچک تر یا ضعیف تر از من پیدا نکردی که در مورد دروغ خود به آن قسم بخوری؟» را از بنده اش می پرسد.

ایشان ابراز کردند: همه باید مراقب گفتار و عباراتی که استفاده می کنیم باشیم، به خصوص در این مورد افرادی که مورد مراجعه مردم قرار دارند باید مراقبت بیشتری داشته باشند که عرش خدا را مضطرب نکنند.

استاد سطوح عالی حوزه علمیه خراسان با اشاره به داستانی که در آن شخصی به جای لبیک گفتن به خدا، به امام صادق(علیه السلام) لبیک می گفت، عنوان کردند: ایشان در برخورد با او بلافاصله به منزل برگشته، صورت به خاک مالیده و در برابر خداوند اظهار کوچکى و خوارى و از سخنان آن شخص اعلام تنفر می کنند و می گویند: «اگر عیسى بن مریم از آن چه خدا در باره ‏اش فرموده بود(عَبْدُ اللَّهِ) تجاوز می کرد چنان کر و کور و لال می شد که دیگر نه می شنید و نه می دید و نه سخن می گفت».

آیت الله سیدان به مناسبت 27 ماه رمضان سالروز درگذشت علامه مجلسی، بخشی از سخنرانی خود را به تبیین شخصیت علمی و اخلاقی ایشان اختصاص دادند و فرمودند: باید محدّثین و افرادی که عمر خود را صرف تبیین و دفاع از آموزه های مکتب کرده اند را تعظیم و تکریم کنیم.

ایشان با بیان این که علامه مجلسی از نظر خانوادگی، اساتید، شاگردان، تألیفات و خلقیات و روحیات برجسته و استثنایی بوده اند، افزودند: ایشان بیش از 50 تألیف فارسی دارند و بحارالانوار ایشان نیز بیش از 100 جلد است که مملو از آموزه های عقیدتی، اخلاقی و حقایق دینی و قرآنی است.

استاد برجسته حوزه علمیه خراسان ایشان را ابداع کننده تفسیر موضوعی دانستند و اضافه کردند: ایشان روایات دارای سند ضعیف را در آثار خود مشخص کرده و درباره آن ها توضیح داده اند، البته مهم است بدانیم که ضعف سند به معنای ابطال و کنار گذاشتن روایت نیست و بسیاری از روایات ضعیف السند با قرآن، سایر روایات و عقل سازگارند.

آیت الله سیدان فرمودند: علامه مجلسی روایات مشکل بسیاری را تبیین و وجوه مختلف آن را بیان و با توجه به خبرویّت و تسلط خود، بهترین احتمال برای هر روایت را انتخاب کرده اند.

ایشان تصریح کردند: علامه مجلسی در آثار خود به شدت سر به سر فلاسفه گذاشته و گاهی آن ها را تخریب کننده اصول دینی معرفی کرده اند، البته چنین تعبیری را امثال ما نباید به کار ببریم و باید حد خود را بشناسیم، چراکه بسیار افرادی هستند که به قصد تحقیق و فهم آموزه های دینی گام در این عرصه گذاشته اند.

استاد سطوح عالی حوزه علمیه خراسان در پایان ابراز کردند: فلسفه در دوران مأمون و با هدف ایجاد دستگاهی در برابر مکتب اهل بیت(علیهم السلام) وارد اسلام شد و امروز لازم است که با تطبیق آموزه های مخلوط شده فلسفه و اسلام با اصول دینی، همت خود را در جهت تفکیک صحیح از ناصحیح به کار بگیریم.