به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آیت الله سیدان، معظم له در ادامه سلسله جلسات ماه مبارک رمضان که در منزل این عالم دینی برگزار می شود، با بیان این که حقایق و معارف در سینه های بندگان خاص خداوند تثبیت شده است، ابراز کردند: معلم و سرآمد بندگان برگزیده خداوند پس از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) حضرت امیرالمومنین(علیه السلام) هستند و مدارک و شواهد در عظمت شخصیت و جایگاه ایشان و خاندان عصمت(علیهم السلام) بسیار زیاد است.

ایشان افزودند: این باعث افتخار شیعه است که از شخصی پیروی و دفاع می کند که شعار او «سلونی قبل ان تفقدونی» است و بررسی عظمت امیرالمومنین(علیه السلام) و فرزندان ایشان یک دنیا نشاط معنوی برای پیروان ایشان به ارمغان می آورد.

استاد برجسته حوزه علمیه خراسان تصریح کردند: از مرز ایمان تا مرز کفر، هر شخصی که اندکی در امور بررسی داشته باشد و مقداری هم منصف باشد، چاره ای ندارد جز این که در برابر او کوچکی، خضوع و خشوع کند.

آیت الله سیدان در مورد عظمت شخصیت امیرالمومنین(علیه السلام) اضافه کردند: ناسخ و منسوخ، محکم و متشابه، زمان و مکان نزول آیات و تأویل و تنزیل آن، همه و همه در سینه امیرالمومنین(علیه السلام) قرار داشت و ما باید به خاطر چنین نعمتی که بالاتر از آن نیست، خدا را شاکر باشیم.

معظم له با بیان این که شیعه در عزای اهل بیت(علیهم السلام) عزادار و در شادی ایشان شاد است، به روایت «طوبی لشیعتنا المتمسکین بحبلنا فی غیبة قائمنا الثابتین علی موالاتنا و البرائة من اعدائنا اولئک منا و نحن منهمقد رضوا بنا ائمه و رضینا بهم شیعه فطوبی لهم ثم طوبی لهم و هم والله معنا فی درجاتنا یوم القیامة» از امام موسی بن جعفر(علیه السلام) اشاره و عنوان کردند: محکم بودن در مسیر ولایت یعنی اگر بفهمیم شخصی به عظمت اهل بیت(علیهم السلام) اهانت کرده، هر کس که باشد از او نفرت پیدا کنیم و نسبت به کسانی که در مسیر تعظیم ایشان حرکت می کنند، ارادتمند و دعاگو باشیم.

استاد سطوح عالی حوزه علمیه خراسان با تأکید بر این که ائمه(علیهم السلام) از هر مهربانی مهربان تر هستند، افزودند: حالت رأفت و عطوفت ایشان در ارتباط با دوستانشان بی حد و حصر است و در توصیف نمی آید.

آیت الله سیدان تصریح کردند: باید طوری زندگی کنیم که مصداق روایات توصیف کننده شیعیان اهل بیت(علیهم السلام) باشیم.

معظم له در ادامه به عبارت «إِنَّ رَبِّی لاَ یُوصَفُ بِالْبُعْدِ وَ لاَ بِالْحَرَکَةِ وَ لاَ بِالسُّکُونِ وَ لاَ بِقِیَامٍ قِیَامِ اِنْتِصَابٍ...» (توحید صدوق/ باب 43/ ص304) از امیرالمومنین(علیه السلام) در پاسخ به ذعلب که از ایشان خواسته بود خداوند را توصیف کنند، اشاره و ابراز کردند: دیده شدن خداوند با چشم سر، بهترین علت برای خدا نبودن آن است و دل ها خداوند را با حقیقت ایمان درک می کنند.

استاد برجسته حوزه علمیه خراسان هم چنین در مورد عبارت «هُوَ فِی اَلْأَشْیَاءِ لاَ عَلَى مُمَازَجَةٍ خَارِجٌ مِنْهَا عَلَى غَیْرِ مُبَایَنَةٍ» در همین روایت، فرمودند: خداوند در اشیاء است نه به گونه ای که کسی بفهمد چگونه در آن است، نه مانند بوی گل در گل یا مانند روح در بدن، اما عرفای اصطلاحی معتقدند شی همان خداست و شهید مطهری نیز در کتاب انسان کامل توضیح می دهند که در عرفان های اصطلاحی کم کم انسان خود خدا می شود.

آیت الله سیدان افزودند: بیرون بودن خداوند از اشیاء را هم کسی نمی فهمد و منظور از آن بیرون بودن و دور بودن مکانی نیست، بلکه دوری حقیقی و بالذّات است، به این معنا که خداوند از سنخ ما نیست و تفاوت در کیفیت هاست.