به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آیت الله سیدان، معظم له در ادامه سلسله جلسات هفتگی که در منزل ایشان برگزار می شود، عنوان کردند: حسادت مسئله مهمی در زندگی انسان هاست و گاهی افراد حسود تا به آن جا حسادت می ورزند که بنا بر روایت، گویی حسادت آن ها نزدیک است که از قضا و قدر الهی سبقت بگیرد.

ایشان افزودند: گاهی برای فردی تقدیر خیر شده است، اما حسود طوری کار و برنامه ریزی می کند که مانع آن شود و تا آن جا که می تواند آن تقدیر خیر را از آن شخص دور کند.

استاد برجسته حوزه علمیه خراسان با تأکید بر این که باید از شرّ حسودان و اعمال آن ها به خداوند پناه برد، ابراز کردند: حسود همواره در این فکر است که به گونه ای فرد مقابلش را اذیت کند یا ضرر جانی و مالی به او بزند یا آبروی او را ببرد.

آیت الله سیدان با اشاره به روایتی از امام صادق(علیه السلام)؛ «... وَ لِلْحَاسِد ثَلَاثُ عَلَامَاتٍ؛ یَغْتَابُ إِذَا غَابَ وَ یَتَمَلَّقُ إِذَا شَهِدَ وَ یَشْمَتُ بِالْمُصِیبَة.» در مورد سه نشانه شخص حسود، توضیح دادند: انسان حسود پشت سر دیگری غیبت می کند و بد و بیراه می گوید و عیبش را درست یا نادرست بیان می کند، اما وقتی به او رسید تملّق و چاپلوسی از او دیده می شود.

ایشان در ادامه فرمودند: نشانه سوم شخص حسود مطابق روایت این است که اگرمصیبتی به شخصی وارد شود، او را شماتت می کند و مثلاً می گوید ببینید این مصیبت نتیجه فلان کار خلافش است.

استاد حوزه علمیه خراسان با بیان این که یکی از ریشه های اصلی بروز گرفتاری های مختلف برای اولیاء خدا از جمله در مورد واقعه عاشورا، مسئله حسادت دشمنان به ایشان بوده است، عنوان کردند: بسیار بجاست که از شرّ حسودان به خدا پناه ببریم و معوّذتین را وقت و بی وقت بخوانیم.

آیت الله سیدان تصریح کردند: برخی افراد وقتی عظمت چشمگیر اولیاء خدا را می بینند و متوجه می شوند که فضائل ایشان دل ها را ربوده و مکارم اخلاق، علم و عمل و توانایی های مهم ایشان فوق تصوّر است، حسادت ورزیده و در عوض ایشان را اذیت می کنند.

ایشان کبر و دنیاطلبی را دیگر عامل فشار دشمنان بر اولیاء خدا دانستند و فرمودند: قرار و سنت خداوند بر مهلت است و از طرفی اولیاء خدا در بسیاری از موارد بنا ندارند که از قدرت های غیبی شان استفاده نمایند و استفاده از این قدرت ها حساب و کتاب های خاص خود را دارد.

استاد برجسته حوزه علمیه خراسان در این رابطه به اصرار یکی از اهالی مدینه به امام حسین(علیه السلام) برای نرفتن به سمت کوفه و یادآوری عهدشکنی ایشان اشاره و ابراز کردند: سیدالشهدا در جواب این فرد به آسمان اشاره می کنند و ابوابی باز شده و شخص مزبور لشگریانی آسمانی را می بیند و امام حسین(علیه السلام) به او تأکید می کنند که دوران گرفتاری کوتاه است و استفاده از آن ها ارزش قیامشان را می کاهد وگرنه با این لشگریان آسمانی همه دشمنان شان نابود می شوند.

آیت الله سیدان در بخش دیگری از سخنان خود به تشریح سوره مبارکه فلق پرداختند و فرمودند: برخی موجودات شروری دارند که در این سوره از شر همه مخلوقات به خداوند پناه می بریم چراکه همه چیز در ید قدرت خداوند است و ما نسبت به بسیاری از امور آگاهی و قدرت نداریم.

ایشان در توضیح آیه «وَ مِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِی الْعُقَدِ» عنوان کردند: این آیه به دو صورت معنا شده است؛ اول این که از سحر ساحرها که یکی از کارهای آن ها گره زدن امور است، به خداوند پناه می بریم. معنای دوم این است که گاهی تصمیمات خوبی می گیریم اما افرادی در تصمیم گیری ما دخالت کرده، وسوسه می کنند و ما را از کار خیر بازمی دارند و در این جا از شر آن ها به خدا پناه می بریم.