به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آیت الله سیدان، معظم له در ادامه سلسله جلسات دینی که در منزل ایشان برگزار می شود با اشاره به نزدیک شدن ایام عزاداری اباعبدالله الحسین (علیه السلام)، تأکید کردند: در مجالس عزای ماه محرم و صفر شرکت کنید و آن ها را گرم نگه دارید، حتی اگر استفاده ای از آن ها نمی برید، صرفاً برای گرم کردن در آن ها حضور داشته باشید.

ایشان افزودند: عامل همه مخالفت ها با برگزاری مجالس عزاداری اباعبدالله الحسین(علیه السلام) دو چیز است؛ برخی انسان های بدی نیستند اما نادان و ناآگاهند و آثار و نتایج این جلسات را نمی دانند و اگر بدانند لجاجت نمی کنند. برخی نیز از روی خباثت باطن با این برنامه ها مخالفت و در مورد آن ها شبهه افکنی می کنند.

استاد سطوح عالی حوزه علمیه خراسان ابراز کردند: قیام امام حسین(علیه السلام) نه تنها آثار رسالت پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) بلکه آثار رسالت همه انبیاء و حتی توحید را حفاظت کرد، بنابراین باید جلسات مربوط به آن حفاظت و پیگیری شود و زنده بماند تا آثارش نیز پابرجا باشد.

آیت الله سیدان فرمودند: گریه بر امام حسین(علیه السلام) معصیت های بزرگ را نابود می کند و نقشی اساسی در جذب و جلب رحمت پروردگار دارد.

ایشان در بخش دیگری از سخنان خود به تبیین عبارت های «یُمْسِی وَ هَمُّهُ الشُّکْرُ، وَ یُصْبِحُ وَ هَمُّهُ الذِّکْرُ یَبِیتُ حَذِراً وَ یُصْبِحُ فَرِحاً» از خطبه متّقین امیرالمومنین(علیه السلام) پرداختند و عنوان کردند: قرآن کریم نتیجه شکر را زیاد شدن نعمت ها بیان می کند و در این رابطه هیچ قید و شرط دیگری نمی آورد، بنابراین بسیار بسیار مهم است که انسان به قلب و زبان شاکر باشد و نعمت ها را در جای خود مصرف کند.

استاد برجسته حوزه علمیه خراسان با تأکید بر اهمیت و آثار همراهی دل و زبان در ذکر خداوند، ابراز کردند: اهتمام انسان متّقی بر این است که دلش متوجه خداوند باشد تا در هنگام برخورد با آنچه که مخالف رضای اوست، توقف کند.

آیت الله سیدان فرمودند: تسبیحات اربعه مجموعه حقایق و معارف وحیانی را در خود جای داده است و روایات بسیار فوق العاده و شگفت انگیزی در ارتباط با اذکار آن وجود دارد، از جمله روایتی از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) که 30 مرتبه بیان این ذکر پس از نمازهای واجب را مانع از فرو ریختن دیوار، آتش گرفتن، غرق شدن، افتادن در چاه، خورده شدن توسط درندگان، مرگ بد و بلاهای آسمانی در آن روز می دانند.

ایشان در مورد عبارت «یَبِیتُ حَذِراً» توضیح دادند: انسان متّقی در هنگام خواب بیم ناک و نگران است که مبادا آن روز را به غفلت گذرانده باشد و بخوابد و بیدار نشود و فرصت جبرانی وجود نداشته باشد.

استاد سطوح عالی حوزه علمیه خراسان با بیان این که انسان متّقی همواره از نفس خود مراقبت می کند و در حال مبارزه با آن است، افزودند: نفس برای انجام اعمال خوب و حرکت در مسیر صحیح چموشی و سرسختی می کند و اگر بر انسان متّقی پیروز شود، او درصدد جبران برمی آید و مثلاً سر سفره غذا که نفس امر به خوردن می کند، چموشی او را جبران می نماید.

آیت الله سیدان با اشاره به آیه «وَالَّذِینَ یُؤْتُونَ مَا آتَوْا وَقُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلَى رَبِّهِمْ رَاجِعُونَ» (مومنون/ 60) اظهار کردند: متّقین همواره مراقبند که موازین شرعی را رعایت کنند و به گناه نیفتند، اما در عین حال بیم دارند و نگرانند که در امتحانات پیش رو درست عمل نکنند و اعمالشان نواقصی داشته باشد.

ایشان در مورد اثرات وجود چنین حالتی در انسان های باتقوا توضیح دادند: چنین حالتی اولاً انسان را از غرور باز می دارد و دوماً باعث می شود او به وضعیت موجود اکتفا نکرده و همواره تلاش کند که بهتر و بهتر شود و این سرّ استغفارهای اولیاء الله است.

استاد برجسته حوزه علمیه خراسان در پایان فرمودند: در خطبه متّقین صفات و نشانه های جمع برجسته باتقوا از جمله نشانه های عبادی، اخلاقی، رفتاری، اقتصادی، فردی و اجتماعی بیان شده است و ایشان افرادی هستند که از گذشت عمرشان در جهت رشد و سعادت بهره برداری کرده اند.