این روزها فرصت‌های مهمی است تا در جهت تحقق خیر و سعادتمان، توفیق نصیب شود.
ماه مبارک رمضان از اهمیت خاصی برخوردار است به‌اندازه‌ای که پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) می‌فرمایند حتی خواب روزه‌دار نیز در این ماه عبادت است.
باید در این روزها از کارهای غیر ضرور فاصله بگیرید و کارهای خوبی که اجر، پاداش و فضای نزدیک شدن به خدا را فراهم می‌کند، انجام دهید.
خداوند می‌فرماید «گناهان شما هرچه زیاد و سنگین باشد، می‌بخشم اگر فرد توبه کند، از گناهش پشیمان باشد و از معصیتش شرمندگی داشته باشد»؛ خداوند می‌گوید توبه انسان باید رها کردن گناه و همراه با ایمان باشد، یعنی راه صحیح را انتخاب کرده و ادامه دهد.
از پیامبر(صلی الله علیه وآله) پرسیدند، توبه کردن و انجام عمل صالح قابل‌درک است اما «ثُمَّ اهْتَدَىٰ» در این آیه یعنی چه؟ فرمود توبه‌ای مورد قبول است که همراه باشد با اعتقاد به ولایت معصومین که در صدرشان امیرالمؤمنین(علیه السلام) است.
خداوند به وعده‌ها و بشارت‌هایش عمل می‌کند اما تهدیدهایش را گاهی می‌بخشد و می‌گذرد.
آدم فکر نمی‌کند در زندگی خیلی گناه داشته باشد اما وقتی بررسی می‌کند می‌بیند چقدر چشم، گوش و زبان او آلوده‌شده و چقدر در کار و زندگی‌اش کوتاهی کرده است، بااین‌حال جا دارد انسان به خود بیاید و مسیر خود را اصلاح کند.
گاهی فرد برای نرفتن به جهنم و گاهی برای عقب نیفتادن از میوه‌های بهشتی توبه می‌کند اما گاهی فرد از جهنمی شدن بدش می‌آید اما توبه کردنش برای میوه‌های بهشتی نیز نیست، می‌گوید من بی‌حیایی کردم و به خواسته‌های تو اعتنا نکردم، به خاطر این بی‌اعتنایی توبه می‌کنم حتی اگر بهشت و جهنمت هم نبود، این جاست که این توبه ارزشش بالا می‌رود و مورد توجه قرار می‌گیرد.
اگر توبه حقیقی انجام شد، وعده‌ای که خدا به توبه‌کنندگان داده است، محقق می‌شود، خدا می‌فرماید توبه‌کنندگان را دوست دارد، به‌جاست از توبه جدی غافل نشویم.

منبع: سخنرانی حضرت آیت الله سیدان در حسینیه بیت الرضا(علیه السلام) مشهد - 19 رمضان 1397