به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آیتالله سیدجعفر سیدان، معظم له در جلسه بیان معارف وحیانی بیست و هفتمین روز ماه رمضان با اشاره به سوره قارعه افزودند: در این سوره اعلام شده آنان که وزنه عملشان سنگین است در زندگی راحت و آنان که سبک است گرفتار هستند؛ آنان که جایگاه راحتی ندارند جایگاهشان هاویه است که خود قرآن در معرفی آن جایگاه میفرماید «نٰارٌ حٰامِیَةٌ» که آتشی بسیار سوزان است.
آیتالله سیدان اضافه کردند: حضرت عیسی علیه السلام از یک آبادی تخریب شده عبور میکردند و به یارانشان فرمودند معلوم است که اینها به عذاب الهی گرفتار شدند که اجساد آنان روی زمین افتاده است؛ حضرت عیسی علیه السلام در جمع مردگان فریادی زدند و یکی از آنان زنده شد و گفت ما دو گناه داشتیم که به این بلا دچار شدیم اول این که ما به دنیا علاقه داشتیم و در تقابل دین و دنیا، دین را رها میکردیم و دوم این که قدرتمندان گناهکار خود را اطاعت میکردیم.
مدرس حوزه علمیه خراسان ادامه دادند: عیسی علیه السلام از این فرد پرسید جایگاه این گناهکاران کجاست؟ آن فرد گفت موضع خاصی از دوزخ کوه هایی از آتش وجود دارد که اینها در آن قرار دارد که آتش آن بسیار شدت دارد و نام آن مکان هاویه است.
آیتالله سیدان با اشاره به سالروز رحلت علامه مجلسی فرمودند: همگان در سطوح مختلف شخصیت ایشان را میشناسند، یکی از کسانی که سخت در رابطه با حفظ دین تلاش کردند و تاثیرگذاری ایشان در تاریخ تشیع بینظیر بوده شخصیت علامه مجلسی است؛ نقش محدثان عامل در حفاظت دین بی نظیر است؛ راه صحیح برای شناخت معارف و حقایق و به خصوص برای آن چه غیبت است از درک انسان، وحی است.
ایشان بیان کردند: کارهایی در اسلام رخ داد که زمینه انحراف شدید ایجاد شد از جمله مسئله خلافت که اساس همه انحرافات است؛ علامه مجلسی علاوه بر حفظ بیانات اهل بیت علیهم السلام موضع گیری قوی و مناسبی در هر موردی انجام داده است؛ افرادی مثل مامون قصد داشتند در مقابل مکتب اهل بیت مکتبی را بنا کنند و مردم را از در خانه اهل بیت دور کنند؛ مامون به این نتیجه رسید که اگر مطالب فلسفی یونان را به مراکز علمی وارد کند میتواند به هدف خود برسد و میتوان گفت او به هدف خود رسید و یک وضعیت شدید انحرافی رخ داد.
آیتالله سیدان فرمودند: کار حضرت رضا علیه السلام در بین اهل بیت علیهم السلام منحصر به فرد است از این جهت که حضرت در مقابل مطالب فلسفی موضع گیری داشتند؛ مرحوم علامه مجلسی از نظر مسائل اعتقادی و دیگر مباحث، حفاظت از مکتب وحی کرده است.
ایشان با اشاره به بخشی هایی از کتاب «حوزههای علمیه؛ بایدها و نبایدها» نوشته آیت الله العظمی صافی گلپایگانی افزودند: به ظاهر اگر مجلسی رحمةالله علیه ظهور نکرده بود و وضع حوزهها به آنگونه که داشت، جلو میرفت، شریعت ارسطوئی و اسلام ابن سینائی و صدرایی و ابنعربی پابرجا میشد و خدا میداند که باب تأویل و توجیه آیات و احادیث و حمل آن ها با تکلّف بر بیانی خاصّ تا کجا گسترده میگشت!
ایشان در ادامه با تشریح بیان آیتالله صافی گلپایگانی تصریح کردند: همواره حاملان حدیث بودند که میتوانستند سره را از ناسره و بدعت را از سنّت تشخیص دهند و مردم را از گمراهیهایی که در نتیجه غور در فلسفه و گرایش به عرفان مصطلح و مکتبهای الحادی مطرح میگردید، نجات دهند.