به گزارش پایگاه اطلاع رسانی حضرت آیت لله سیدان؛ معظم له همزمان با میلاد با سعادت حضرت زینب سلام الله علیها؛ در مصاحبه ای به بیان ابعاد شخصیتی آن حضرت پرداخته و فرمودند: در ایام ولادت باسعادت شخصیتی عظیم و بانویی بزرگوار از دودمان رسالت، حضرت زینب کبری علیهاسلام هستیم. مناسب هست مختصری در ارتباط با این بانوی بزرگوار مسائلی به عرض برسد. شخصیت حضرت زینب علیهاسلام از نظر وراثت و کمال در نهایت اهمیت و قابل توجه است. چه این که پدر بزرگوارشان آقا امیرالمومنین علیه السلام دومین شخصیت خلقت که پس از پیامبر گرامی اسلام،‌ شخصیتی به مانند علی علیه السلام نداریم و به تصریح قرآن کریم با توجه به مدارک وحیانی که در تفسیر و بیان آیه شریفه مباهله آمده است وجود مبارک حضرت امیر علیه السلام،‌ نفس و جان پیغمبر اکرم به زبان وحی اعلام شده است.
 
ایشان افزوند: پدر بزرگوار حضرت زینب(سلام الله علیها) چنین شخصیتی است. مادرشان، حضرت فاطمه صدیقه علیهاسلام که در عظمتشان همین بس که در همین آیه شریفه مباهله امتیاز جریان سرنوشت ساز و تعیین کننده مباهله در ارتباط با جمعی که هست، ‌یکی از آن جمع معدود حضرت زهرا علیهاسلام است  و همه می دانیم که پیامبر گرامی تعبیری درباره این فرزند عزیزشان دارند که این یک تعبیر از دهها تعبیر بسیار مهم کفایت می کند برای توجه پیدا کردن به عظمتشان که پیامبر گرامی فرمودند فاطمه من،‌ مادر پدرش است. که یک معنای ساده ولی بسیار مهم این است که برخورد انسان با مادرش چگونه برخوردی است،‌ چقدر احترام می کند،‌ چقدر نسبت به او توجه دارد،‌ پیامبر گرامی فرمودند که فاطمه من مادر من هست یعنی برخورد من با فاطمه ام برخورد پدر با دختر نیست، ‌برخورد فردی است با مادر و لذا دست حضرت زهرا(سلام الله علیها) را می بوسیدند و هنگام ورود حضرت زهرا برمی خاستند و به صورت های مختلف از حضرتش برداشت داشتند؛ می فرمودند: خشم او خشم من است،‌ رضایت او رضایت من است. حضرت زینب نتیجتا از نظر وراثت در وضعیت غیرقابل توصیف هستند که مساله وراثت یکی از مسائل تشکیل دهنده افراد است.

معظم له در ادامه فرمودند: هم چنین محیط رشدشان محیطی است که مشخص است وقتی پدر و مادر چنین شخصیت هایی هستند فضای رشدشان فضای علمی، اخلاقی،‌ فضای بندگی خدا،‌ فضای همه فضیلت ها و ارزش هاست و در چنین فضایی رشد پیدا کردند. بالنتیجه از این جهت هم بایستی توجه به عظمت بی بی حضرت زینب علیهاسلام داشته باشیم و بعد هم در ارتباط با معلمشان که باز این دو شخصیت بی نظیر بودند، شکل گیری شخصیت شان بر اثر وراثتی این چنین، ‌فضایی آن چنان و معلم هایی بی نظیر طبیعی است که شخصیت مستعدی که در مسیر کمال مصمم است و جدی و همانطور که ابتدای عرضم گفتم توصیفشان برای ما به حقیقت ممکن نیست و هرچه بگوییم به نسبت فهم خودمان گفته ایم و به عنوان عرض ارادت و ادب مسائلی مطرح می شود. لذاست که چون چنین بودند در دوران زندگی شان آثار بسیار عظیم انسانی و اسلامی از حضرتش بروز کرده است.
حضرت آیت الله سیدان تاکید کردند که از آثار مهم زندگی حضرت بجاست که کتاب ها نوشته بشود و در تشریح این بخش از زندگی حضرت زینب علیهاسلام مساله جریان عاشوراست و این که حضرتش در این جریان عاشورا چه موقعیتی داشتند. در آن جریان حادثه بی نظیر از نظر گرفتاری و ناراحتی و زمینه های ابتلاء،‌ بعد از وجود مقدس آقا امام حسین علیه السلام می توان گفت که سنگینی این بار عظیم در جهت حمایت از حق و حقیقت و دفاع از مکتب توحید و رسالت بر دوش حضرت زینب علیهاسلام بود و در این جریان؛ ایثار در حد اعلا،‌ استقامت در حد اعلا و عبادت در وضعیت بسیار شگفت انگیز و تبیین حقایق و تشریح مطالب در موارد لازم و ضروری بسیار تعجب آور است.

معظم له افزودند: خطبه ای که حضرتش در کوفه قرائت کردند و خطبه ای که در شام و مجلس یزید ایراد فرمودند، به حقیقت این دو بیان شریف و خطبه بسیار مهم سطر به سطرش دارای مطالبی است بسیار با اهمیت و اگر چنان چه تشریح بشود این دو خطبه فوق العاده آموزنده،‌ کوبنده و تعیین کننده  و هرچه بیشتر باید گفت مقابله با باطل و در تثبیت حق و حقیقت شگفت انگیز و قابل تشویق است و می شود کتاب های بسیاری از این دو خطبه نوشت.
ایشان افزودند: در ارتباط با ایثار در این جریان به خاطر حفاظت از حق، مکتب وحی، توحید و رسالت فرزندان خودشان را دادند،‌ برادرانشان را ایثار کردند و تحمل شهادت همه شان را داشتند و هم چنین بقیه عزیزانی که از این خاندان در آن جریان حضور داشتند و این که در راه پروردگار جریان اسارت را تحمل کردند مساله ای است غیر قابل توصیف. ایشان در دست دشمن اسیر شدند و در کوچه و خیابان و مجالس و محافل حضور پیدا کردند و در تمام این موارد هر کجا که لازم بود حق و حقیقت را تقویت کردند و ظلم را محکوم کردند و در مقابل ظلم و ظالم ایستادند و این چنین ایثار در تحمل مسائل و فدا کردن عزیزان، این چنین استقامت در تحمل گرفتاری ها،‌ در تاریخ بشریت اگر بررسی شود با توجه به عظمت شخصی شان  و این که کیست که این گرفتاری ها را تحمل می کند می بینیم که شخصیت،‌ شخصیتی است که به توصیف نمی آید.
 
حضرت آیت الله سیدان به مساله عبادت های حضرت زینب سلام الله علیها که گفته شد اشاره کرده و فرمودند: مقاتل معتبر نوشتند که حضرت زینب علیهاسلام در شب یازدهم که سنگین ترین شب بود بر وجود مقدس حضرتش و عزیزانشان،‌ عزیزانشان را از صبح تا به شب از دست دادند و بدن های این ها روی زمین افتاده قلم قلم،‌ سرهایشان جداشده،‌ خیمه ها را آتش زدند،‌ آن گرفتاری هایی که به وصف نمی آید،‌ در آن شب نوشته اند در مقاتل حدود هفت نفر از دخترها و پسرها، که در بیابان بعد از آتش زدن خیمه ها پراکنده شده بودند آن ها را جمع کردند،‌ شبی با این ابتلاء و گرفتاری نماز شبشان را خواندند؛ البته نوشتند که نماز شب را نشسته خواندند. قدرت و توان جسمی نمی کشید که ایستاده بخوانند. از وصف بیرون است که این چه علاقه ای است به خدا، چه حدی است از  عبودیت و بندگی. نماز شب مستحب با این ابتلائات و گرفتاریها بعد از همه آن رنج ها،‌ الله اکبر؛ بسم الله الرحمن الرحیم الحمدلله رب العالمین: خدا را ستایش کردند.

معظم له فرمودند: حضرت زینب سلام الله علیها درخطبه ای که خواندند در کوفه و شام، در آن خطبه پاسخ بسیاری از پرسش ها و سوالاتی که مطرح بشود در ارتباط با حوادث و جریان ها بیان کردند که فرصت تشریحش نیست. وقتی یزید آن جنایت را کرد و در مقابل مردم چوب برداشت، آن وقت بی بی وقتی دیدند کار به این جا رسید و یزید گفت: پیامبر اکرم با ملک بازی کرد،‌ خبری نیست،‌ وحیی نیست و به قرآن و وحی اهانت کرد،‌ بی بی بلند شدند با همان وضعیت که درحال اسارت بودند، ریسمان به بازو، بلند شدند خطبه ای خواندند و در آن خطبه فرمودند: فراموش کردی یا خودت را به فراموشی زدی این،‌ قول خداوند متعال را که می فرماید: ولا یحسبن الذین کفروا انما نملی... چه پنداشته اند آن ها که کفر ورزیدند. نپندارند خداوند متعال به نفع آنها کاری کرده، انما یملی لهم. مهلتشان دادیم تا هرچه می خواهند رذالت کنند و بیچارگی آن ها بیشتر خواهد بود. یعنی این کاری که شما کردید نه از این باب است که خداوند دوستتان داشته بلکه سنت خداوند بر این است که به شما مهلت می دهد. بر اساس سنت، مهلت داده شده ولی شما این ظلم و جنایت را کردید؛ ما از خدا جز خوبی ندیدیم. بدان نور ما را نمی توانی خاموش کنی، ما باقی هستیم و تو نابود و فانی هستی.
 
حضرت آیت الله سیدان  تاکید کردند: اصلا اعجاز است که در آن شرایطی که هر روانشناس و انسانی که بیندیشد از آثار امام حسین علیه السلام چیزی نمانده،‌ همه را کشتند زن ها را به اسارت گرفتند در چنین شرایطی که هیچ چیزی از آثار قدرتش در کار نیست،‌ بی بی می فرمایند: نمی توانی نام ما را خاموش کنی، ما باقی هستیم و تو فانی. اعجاز است که ببیند بعد چه خبر می شود. الان بعد از گذشت این زمان،‌ چه غوغایی است در ارتباط با امام حسین علیه السلام؛ این اعجاز از نظر اِخبار و آینده است. لذاست که هر چه بیشتر در ولادتشان جشن گرفتن و در شهادتشان عزادار بودن،‌ در مسائلشان تعظیم شعائر داشتن. به طور کلی تعظیم بی بی،‌ تعظیم شعائر است یعنی تعظیم جریانی است که دلها را به خداوند متعال متوجه می کند،‌ معنی شعائر این است که در جهت ذات مقدس حضرت حق  و دین حق و آن چه حق است، خلق را قرار بدهد.

حضرت آیت الله سیدان افزودند: زندگی حضرت زینب سلام الله علیها برای همه طبقات و برای همه کسانی که دوست دارند در مسیر حق حرکت کنند،‌ درس های توحیدی، اخلاقی و استقامتی هست و برای کسانی هم که عزیزانشان را در راه خدا ایثار کردند و عزیزانشان به شهادت رسیدند در مسیر حق، نیز درس هست، برای همه طبقات درس هست. جا دارد که به عرض برسد حالت تحمل و در جهت هدف حق حرکت کردن و بلکه شکر بر گرفتاری در مسیر حق داشتن،‌ که اساسا وقتی کسی در راه حق به شهادت برسد بازماندگانش از نظر مکتب ما نه تنها جا دارد که صبر کنند بلکه جا دارد شکر کنند. در حدیثی هست که پیغمبر اکرم از جنگ برگشتند زنی آمد خدمتشان گفت: فلانی چه شد در این جنگ با شما بود. حضرت فرمودند: با شما چه نسبتی داشت؟ گفت: برادرم بود، حضرت فرمودند: بگو الحمدلله و بگو انا لله و انا الیه راجعون. از نفر دوم سوال کرد: حضرت فرمودند: این با تو چه نسبتی داشت؟ گفت: پسرم بود. حضرت مجددا فرمودند: بگو الحمدلله و انا لله و انا الیه راجعون از دیگری پرسید، حضرت فرمودند: که چه نسبتی داشت با تو گفت: شوهرم؛ حضرت باز فرمودند: این را بگو. در این مورد زن یک آه کشید و بعد این را گفت؛ حضرت فرمودند: درمورد پسر و برادرت آه نکشیدی ولی برای شوهرت آه کشیدی. گفت: هیچ الا این که بچه های یتیم در نظرم مجسم شد به خاطر آن ها آه کشیدم. لذاست بر دیگران که در ارتباط با آنها غفلت نکنند. اطرافیان و فامیل از نظر رسیدگی های مادی و معنوی برای آنها هر چه می توانند انجام دهند.

منبع: مصاحبه حضرت آیت الله سیدان با seyyedan.org - پانزدهم بهمن ماه نود و پنج